Ευχαριστώ!

Op de laatste dag keren we terug naar Messenië, de meest westelijke vinger van Peloponessos. Vanaf Olympia rijden we naar de kust, die we honderd kilometer volgen. We verruilen de brede kustweg voor een kronkelend pad van een paar meter breed, dat uiteindelijk verandert in een brede zandweg door een Natura 2000 gebied - inmiddels een bekende term in Nederland - waar botkopschildpadden naartoe komen om hun eieren te leggen.

Volgens de New York Times is hier één van de beste stranden ter wereld, de Paralia Voidokilia, gelegen aan een groen-blauwe lagune die bijna een perfecte cirkel vormt.  Dicht bij de entree naar het strand is de steile wand van een rotsformatie, waarop (uiteraard) een millennia oude graftombe is gevonden, van de zoon van de wijze Koning Nestor.

Een paar uur later zijn we in het Karalis Beach Hotel, gelegen op de rotsen bij de mond van de Navarino Baai, ook wel de 'ultra-luxury area of Costa Navarino' genoemd. Deze zomer opent hier in de buurt een Mandarin Oriental.

Als we van de rotsen in het diepe, heldere water springen, zie we hoog boven ons het Kasteel van Pilos. We maken een wandeling door de stad en gaan dineren bij Restaurant Koukos. Een jong Zweeds stel voor ons heeft gyros en kebab besteld en bespreekt een kwartier met de restaurateur welke exquise wijn het beste past bij beide gerechten, terwijl de andere gasten met opgetrokken wenkbrauwen zitten te wachten om te worden bediend. Wij nemen een slokje van de heerlijke huiswijn, terwijl we de zon in de zee zien zakken.