Succes

Vrijdag op zaterdag logeren we op camping Grand Paris, nog geen tien kilometer van Auvers-sur-Oise. Het is druk bij de ingang, dat heeft te maken met een vijftig meter lange feesttent die 's avonds tot aan het begin van de sabbat wordt gebruikt door een heleboel orthodoxe joden om door middel van luide samenzang het Corona-virus over te dragen. Hij die geen naam mag hebben weet wie toestemming heeft gegeven voor dat festijn.

Op zaterdagochtend bekijken we de weg naar huis. De kortste route, via Lille, of toch misschien via Calais en de Belgische kust, of via Charleville-Mézières? Het wordt dat laatste, vanwege stadscamping Mont Olympe, op loopafstand van het centrum.

Het is druk in de stad. De scholieren zijn al een week vrij, en het land maakt zich op voor quatorze julliet, komende dinsdag. Op het grote barokke plein van de stad, een exacte kopie van het Place des Vosges in Parijs, zitten we op een terrasje, tot om half acht Restaurant Amorini haar deuren opent. Prima Italiaan.

Tot een uur of drie 's nachts hebben we overlast van jongeren die op de parkeerplaats naast de camping gedichten voordragen en cello spelen - nee hoor, we worden gewoon wakker gehouden door geschreeuw en de dreun van house muziek.

Een tikje slaperig rijden we zondagmorgen naar huis. Het was geen reis naar China maar - om te eindigen met Vincent - "succes is soms het resultaat van een hele reeks mislukkingen".