Urban Jungle

Als ik denk aan Bangkok, dan zie ik Sukhumvit Road in de avond. Zes rijbanen vol dansende vuurvliegjes van auto's, die de dikke betonnen poten oplichten van de kronkelende Sky Train boven ons. Bij elke zijstraat stappen we een halve meter hoge stoep af en weer op, waarbij we zorgvuldig vermijden om verstrikt te raken tussen de duizenden zwarte elektriciteitskabels die de stad overwoekeren, op zoek naar de neonreclames van massagesalons en gogo bars. Deze stad is een jungle.

Tussen de honderden nieuwe wolkenkrabbers staan hier en daar nog kleine kavels met negentiende-eeuwse huizen in Siamese of Victoriaanse stijl. In één van deze houten villa's zit Enoteca, volgens de liefhebbers veruit de beste Italiaan van de stad - en waarschijnlijk hebben ze gelijk. 

Het hart van Bangkok is de Koninklijke Residentie, die in 1782 werd betrokken door Rama I en sindsdien steeds verder is uitgebreid. Tegenwoordig woont de koning een stukje verderop, zodat duizenden toeristen het complex kunnen bezoeken. Ik moet wel voor 5 euro een lange broek kopen. 

Mijn favoriete gebouw is de Phra Mondop, de Koninklijke Bibliotheek, waar eeuwenoude op palmbladeren gekrabbelde teksten worden bewaard. Gepeupel zoals wij mag niet in het bouwwerk over de puur zilveren vloeren schooieren, maar gelukkig is de buitenkant ook prachtig. De muren hebben een diepgroene kleur, dankzij een duizelingwekkend mozaïek van kleine stukjes glas. Bovenop de vergulde pilaren liggen meerdere feloranje en elkaar overlappende puntdaken, met grote, stekelige ornamenten. We blijven een tijdje omhoog kijken naar dit wonder van Ayutthaya architectuur; niet te lang, want het is erg heet op het midden van de dag. 

's Avonds drinken we nog iets in de lobby van een nabijgelegen hotel. Er is rustgevende pianomuziek en op grote televisies wordt kooivechten uitgezonden. Dan gaan we snel slapen, want we moeten vóór zes uur weer op...