Tropische trein

Liefhebbers van het rustgevende TV-programma Rail Away hebben hem misschien wel eens voorbij zien komen: de trein op het driehonderd kilometer lange traject tussen Colombo en Badulla. Wij volgen dit spoor over een afstand van ruim zestig kilometer, van Nanu-Oya (bij Nuwara Eliya) naar Ella, volgens de dienstregeling een rit van vier uur, maar dit keer een half uur sneller om de eerder opgelopen vertraging in te halen.

We hebben een kaartje voor de derde klasse van de antieke, rode trein, waarvan de ramen en deuren allemaal open staan. Twee Russische malle meiden maken letterlijk een uur lang selfies bij een open deur, waarbij ze af en toe naar buiten hangen. Van de week is nog een Franse jongedame uit deze trein gevallen bij het nemen van een selfie, waarna haar vriend achter haar aan sprong. Ze ligt nog in het ziekenhuis.

Onze bank is klein en heeft een wat dunne bekleding, terwijl we lang in dezelfde positie zitten om te voorkomen dat onze knieën tegen die van de overburen stoten, met als gevolg dat onze benen na verloop van tijd wat beginnen te verzuren. Maar we mogen niet klagen, want we hebben tenminste een zitplaats. In de krappe sluis tussen twee wagons staat een groepje lokale jongens luid te klappen en te zingen, begeleid door een handtrommel. Pas na twee uur entertainment hebben ze geen repertoire meer. Jammer, want het was sfeerverhogend.

De trein slingert over de Horton Plains, één van de drie grote nationale parken in het centrale hooggebergte van het land, net als de Knuckles Mountains, maar dan met minder sterke hoogteverschillen. Dit is een hoogvlakte op meer dan tweeduizend meter, waar een geschikt klimaat heerst voor het verbouwen van aardbeien, witte kool, prei en worteltjes. Verder groeit hier vooral gras en subtropisch woud. De trein staat lang stil bij relatief onbeduidende stations, vooral om post en goederen uit te laden. Op het perron van Pattipola, het hoogstgelegen station van het land, loopt een spoorwegbeambte in een klassiek Engels wit uniform langs de gescheiden wachtruimtes voor mannen en vrouwen.

Na een prachtige tocht komt de trein piepend tot stilstand in Ella, waar een groot deel van de reizigers uitstapt, vooral de toeristen. Ella is veel drukker en toeristischer dan alle andere plaatsen waar we zijn geweest; het is een hub voor jonge backpackers, die dolgraag off the beaten track willen maar op de een of andere manier, wellicht door de welbekende reisgidsen, altijd bij elkaar op een kluitje zitten. Veel toeristen doen hetzelfde rondje, van Colombo langs Kandy en Ella naar de kust, en dan weer terug naar Colombo.

In de drukke tent Chill klinken chille lounge beats. We eten pizza en pasta, met goede wijn en daarna een espresso - dus geen oploskoffie, maar een échte espresso! Dat is dan weer een voordeel van massa-toerisme. In ons hotel op een berg horen we 's avonds de dreun van house-muziek beneden in het dorp.

De volgende morgen nemen we een tuk-tuk van ons hotel naar de bekende spoorbrug van Ella, een bouwwerk van precies honderd jaar, met negen hoge bogen van baksteen. Over een spekglad paadje van lichtrode modder glibberen we heel voorzichtig een aantal meters naar beneden, tot we een plekje hebben gevonden met een goed uitzicht op de brug. Na een tijdje wachten horen en zien we de trein naar Colombo aankomen. Even later lopen we terug naar de hoofdweg van Ella, een paar foto's rijker van een trein op een brug. We drinken iets bij een café - ze hebben weer espresso! Een Russisch meisje van rond de twintig laat zich fotograferen door haar vriendin, want ze heeft net nieuwe borsten en eendenlipjes gekregen. Er zijn echt veel Russen hier. We gaan naar de overkant van de weg, daar hebben we een kookworkshop.

Ruwini, de vriendelijke eigenaresse van de Honey Bee Garden, leert ons de belangrijkste ingrediënten van de nationale keuken, en zet ons dan aan het werk. We maken een pompoen- en een kipcurry, kokos-sambal, roti, rijst, papadums met ananas-chutney, pittige sperzieboontjes en een aubergine-prutje. Het is vooral interessant om te leren in welke volgorde de ingrediënten worden samengevoegd. Dat gaat we zeker thuis nog eens proberen!

In het centrum van Ella kopen we een paar souvenirs, waarna we weer de berg op lopen naar ons hotel voor een frisse duik in het zwembad. Vanuit onze kamer zien we de late trein door de nevel rijden.