Sneeuw op de toendra

Hoewel het weer niet enorm is opgeknapt, integendeel, hebben we vandaag een mooie dag. Rond acht uur kunnen we op pad, doordat we gisteren de meeste spullen al hebben ingepakt. Helaas duurt het inpakken van de daktent nog steeds te lang. Die gekke hoes is nét iets te klein.

We hebben gelezen dat het lastig kan zijn om tankstations te vinden op deze route naar Noorwegen, maar dat blijkt reuze mee te vallen, want we passeren tientallen onbemande stations. In sommige dorpen staan er drie naast elkaar. Zodra de teller op driekwart staat, gooien we Max weer vol.

Ergens ten noorden van de plaats Muonio verandert plotseling het landschap. De dennenbomen verdwijnen, kleine berkenbomen en bruine mossen blijven over. Dit is de toendra. We zijn in Enontekiö, Sami voor “schepper van de grote rivieren”, het noordwestelijke hoekje van Finland. We zien enkele tientallen van de duizenden rendieren die hier grazen, ook een aantal jonkies die grappige bokkensprongen maken. Sommigen zijn helemaal wit. Langs de weg staan ook grote tipi van de Sami, de oorspronkelijke nomadische bevolking van Lapland.

Terwijl we stevige kost eten bij hotel-restaurant Harrinivan Lomakeskus, op tien kilometer van de grens met Noorwegen, dwarrelen grote sneeuwvlokken omlaag. Noren rekenen six packs bier af, de drank is hier waarschijnlijk goedkoper dan in hun eigen land. Bij de deur staan drie mannen om een gokkast. In de sneeuw tanken we nog even.

Aan de andere kant van de grens zien we al snel waarom mensen Noorwegen mooier vinden dan Zweden. In de verte doemen hoge, ronde bergen op met besneeuwde toppen. We zien een poolvos weg huppelen met een groot dier in zijn bekkie, wellicht een haas. 

Klaterende watervallen vormen kolkende rivieren, op weg naar meren die weldra niet meer bevroren zijn. We rijden door de fantastische kloof van de rivier de Trangdalselva, langs een half besneeuwde rotswand van wel honderd meter hoog.

Na deze prachtige rit bereiken we Alta, aan een enorm fjord dat uitkomt in de Noordelijke IJszee. Hoewel de temperatuur vannacht naar verwachting net boven het vriespunt blijft hangen, besluiten we toch om in de daktent te slapen. Met muts, sokken en handschoenen...