Afscheid van Lviv

Na het ontbijt verlaten we ons huis aan de Serbska Straat. In het mooie trappenhuis poseren twee jongedames in jurkjes en hoge hakken voor elkaars iPhone. Het is een klein stukje lopen naar het Coffee Home Hostel, dat voor 26 euro een kleine kamer met stapelbed verhuurt, zodat we aan het einde van de dag even kunnen uitrusten, douchen en internetten, alvorens we ons vervoegen naar het Centraal Station van Lviv. Vanavond nemen we de nachttrein naar Odessa.

Maar eerst nog een dagje Lviv. Met tram 2 rijden we naar de oostelijke rand van de stad, waarna we nog een kilometer lopen naar de ingang van het Skansen, een openlucht museum met vaderlandse architectuur. In een ruig bos staan een stuk of vijftig antieke bouwwerken vanuit het hele land, waarvan sommige wel vier eeuwen oud zijn.

Op de binnenplaats van een oude boerderij zit een kozak in traditionele kleding op een bankje. Hij heeft een plastic literfles tonic die nog voor de helft is gevuld, maar niet met tonic. Laten we het zo zeggen: De damp in de boerderij is een gevaar voor het rieten dak. Na een uitgebreide rondleiding - links de gecombineerde woonkamer, slaapkamer en keuken; rechts de werkkamer - zingt de man een gevoelig lied voor ons, begeleid op gitaar (zie video).

Als we onze speurtocht vervolgen, bereiken we de uithoeken van het park, waar alleen nog smalle, glibberige bospaadjes zijn langs steile hellingen. We zien een paar gigantische slakken. En een heleboel grote muggen die dwars door onze kleding prikken.

Terug in de stad gaan we op een ‘geheime’ lokatie lunchen bij de partizanen. Ergens op het Rynok Plein is een kleine poort met een gang. Na een meter of tien vind je een grote bruine deur, waar je op moet kloppen. In het Oekraïens vraagt een bewaker met een antiek geweer om het paswoord. Alleen als je “Slava Ukraina” zegt, oftewel “lang leve Oekraïne”, mag je naar de schaars verlichte kelder, waar andere partizanen al op houten banken zitten te eten en drinken. Wij delen een halve meter worst met mosterd. Uit de luidsprekers klinken Nationalistische strijdliederen.

Met de trolleybus naar het grote Forum winkelcentrum, in het noorden van de stad. Ze hebben hier merken die ook in Nederland bekendheid genieten, zoals Skechers en Mango, maar ook lokale winkels. Bij de Oodji koop ik een paar vrolijk gekleurde katoenen overhemden voor ongeveer tien euro per stuk.

Tijdens het diner op het terras van On Bazcewski komen honderden mensen voorbij flaneren. Het is druk, omdat er op het grote plein een optreden is in het kader van het Leopolis Jazz Festival. In de verte klinkt muziek. Spijtig dat we Lviv alweer moeten verlaten - wat een fantastische stad is dit...