Aangemonsterd

In de nacht van zondag op maandag heeft het weer flink geregend. ‘s Ochtends nemen we ons voor om net zo lang te blijven rijden tot het droog is. In de stromende regen parkeren we bij een IKEA voor een lunch van zaagselburger. Misschien hadden we toch de “köttbullar” (Zweedse balletjes) moeten nemen. Na een lange rit op de vlucht voor grijze regenwolken, geven we het op bij het stadje Gävle. Onderweg bedenkt Yvonne een list om te ontsnappen aan de regen... maar daarover later meer.

Gävle ziet er gezellig uit, dus we rijden naar de stedelijke ‘ställplats’, een parkeerplaats plus minimale voorzieningen voor campers. Helaas, alle negen plekken zijn bezet. Het is ook al half zeven.

Nog een half uur rijden naar de eerstvolgende camping, waar we nog net twee leden van het personeel treffen bij de reeds gesloten receptie. Het duo ziet eruit als Zuid-Afrikaanse rangers, compleet met geborduurde badges op de legergroene woudloper-tenues. We kunnen hier wel staan, maar ze waarschuwen dat één nachtje bijna vijftig euro kost omdat je er een safari bij krijgt door de dennenbossen van Furuvik. We bedanken vriendelijk en rijden door naar de volgende camping, waar we nog net op tijd de beheerder treffen om ons in te schrijven.

De vis-camping van Älvkarleby is een stuk donker dennenbos aan de oever van een eveneens donkere rivier, die hier vlakbij in zee uitkomt. Er staan honderden caravans, maar slechts een handvol is momenteel bewoond, wat een beetje akelige sfeer geeft. De temperatuur is wel prettig, zo’n vijftien graden, dus we bouwen niet de hele tent op. We koken een Thaise curry met rijst op het gastoestel aan de achterdeur. De eerste mug van deze vakantie komt kijken wat we maken. Als we een eerste hapje nemen, begint het zacht te regenen. We kijken elkaar betøterd aan.

Op dinsdag vertrekken we wederom om half negen, met als bestemming Karlskrona, een stad in het puntje van Zuid-Zweden, ter hoogte van Kopenhagen. We tanken en ontbijten bij tankstation K Circle in Uppsala. Als we weer op de snelweg zitten, kijk ik om me heen. De camera! Die heb ik naast de koffiemachine neergelegd... We rijden snel terug naar het tankstation, waar iemand hem heeft afgegeven bij de kassa. Dat is sympathiek. Ik zeg een paar keer “tack” en we gaan weer verder.

Tussenstop in de kleine plaats Söderköping, een knus dorp met pastelkleurige houten huisjes, groene weides en een kabbelend beekje. Het is zonnig en mijn bergschoenen zijn te warm. Zo hoort Zweden te zijn.

Mooi dat we Zweden nog van een leuke kant hebben gezien. Op de valreep, want we gaan straks het land verlaten. Met de boot, naar een bestemming waar het morgen 27 graden is...