Mohawk Trail

Aan de rand van de stad Rochester bezoeken we de enorme mansion die oprichter George Eastman hier in 1905 heeft laten bouwen. Hij is dan vijftig jaar oud en stinkend rijk, doordat hij goede zaken heeft gedaan met zijn onderneming. Tot in de jaren zeventig domineert Kodak de markt van film en fotografie, maar dan gaat het onzinkbare schip langzaam ten onder... 

In 1975 ontwikkelt Steve Sasson de eerste digitale camera, letterlijk in de kelder van het hoofdkantoor. "That's cute," zegt de directie bij de presentatie van het apparaat, "but don't tell anyone about it." Zelfs als Panasonic met de eerste digitale camera op de markt komt, in de jaren tachtig, maakt de directie zich niet druk. Het bedrijf reageert met de Kodak Advantix, een digitale camera die beelden vastlegt op - je verzint het niet - een filmrolletje. Dat wordt uiteraard een flop, en halverwege de jaren negentig breekt er paniek uit. Om de achterstand in te halen start Kodak tientallen kostbare projecten, terwijl de inkomsten op filmrolletjes hard teruglopen. Uiteindelijk vraagt Kodak faillisement aan, in 2012. Sindsdien gaat het ook bergafwaarts met Rochester, momenteel één van de armste steden in de VS.

Vanaf Rochester is het een klein uur rijden naar Waterloo, een stoffig gehucht waar de fotocamera nog onbekend is. Terwijl ik een fles wijn afreken bij de Liquor Store, vraag ik terloops aan de verkoopster of de rit naar Boston de moeite waard is. Ze moet rond de zestig zijn, maar is nog nooit '"zo ver weg" geweest. "Mijn zoon wel," voegt ze er aan toe. Iets verderop aan Main Street staat een bankgebouw van rond 1840, met daarnaast een even oud politiebureau; ze kunnen zo dienen als het decor van een western. Aan de overkant van de straat vinden we The Gridley Inn B&B, een houten villa in Victoriaanse stijl. Onze kleine krakende kamer in een hoek van het pand doet denken aan het onderkomen van Vincent van Gogh in Arles.

Het is een barre tocht naar Williamstown, Massachusetts, vooral vanwege het winterse weer. De National Weather Service heeft terecht gewaarschuwd voor pittige sneeuwbuien, hoewel de vlokken niet blijven liggen. In de buurt van Syracuse is één auto van het talud gegleden en vier staan er al dan niet achterstevoren tegen de vangrail. Yvonne past haar snelheid aan, maar grote vrachtwagens komen met meer dan honderd kilometer per uur aanzeilen. De truckers moeten wel, als ze hun familie willen voeden (check de grappige maar schokkende aflevering van Last Week Tonight). 

Het laatste stuk van de rit komen we door de Berkshire Hills, noordelijke uitlopers van de Appelachen. We houden onze ogen open voor beren, terwijl we de Mohawk Trail volgen, ooit een netwerk van voetpaden tussen de Great Lakes en de Atlantische kust. We overnachten in de heuvels bij een kitscherig motel - het lijkt wel een woonwagenkamp, zo veel gouden ornamenten - en we eten houthakkerskost in een grote blokhut. We zijn hier wederom in de negentiende eeuw beland. 

De volgende morgen is het nog steeds fris, maar de zon beschijnt de witte rijp op de dennebomen van Mount Greylock. We blijven de Mohawk Trail volgen, een prachtige route langs de Deerfield River, tot we in de grote stad aankomen. We verblijven in Back Bay, dat ooit toebehoorde aan het water, zoals twee derde van het huidige Boston. Oorspronkelijk was de stad een schiereiland, slechts aan het vasteland verbonden door een smalle landengte; op een oude landkaart lijkt het op de kop van een lucifer. 

Boston was aan het einde van de achttiende eeuw ook figuurlijk een lucifer, omdat hier het vuur van de onafhankelijkheid ontvlamde. We bekijken de plek van de Tea Party, waar een kleine groep revolutionairen kisten vol thee van een Brits schip in de haven gooide, uit protest tegen de hoge prijs - misschien een idee om dat eens te herhalen, want voor een pak met tien theezakjes betaal je nu acht dollar bij de 7-Eleven. We zien het huis van Paul Revere, die de opstandelingen waarschuwde voor de komst van een paar duizend Britse soldaten. Na een zware strijd werd Boston in maart 1776 bevrijd onder leiding van Generaal George Washington, de latere president. Een paar maanden na het haastige vertrek van de Engelsen werd hier de Declaration of Independence voorgedragen, vanaf het balkon van The Old State House. Wat een rijke historie heeft Boston! 

Om de hoek van The Old State House staat Quincy Market, ooit een overdekte dagmarkt maar nu een lange rij cafeteria's. Op een stenen bank buiten delen we een clam chowdah, soep van zeevruchten. Vervolgens varen we met de Boston Harbour Cruise een rondje door de haven van de stad. Het is heerlijk lenteweer, zonnig en windstil. Vanaf het buitendek zien we in het spiegelgladde water de reflectie van de skyline, eeuwenoude kerktorens en glinsterende wolkenkrabbers die gebroederlijk naast elkaar staan. Het waren een paar mooie dagen in deze eigenzinnige stad.