De Zijderoute herleeft

Veel van de wegen die we volgen waren ooit onderdeel van de Zijderoute, een middeleeuws netwerk van handelsroutes tussen Turkije en China. De wegen waren in die tijd onverharde paden, met een karavanserai op elke vijftig kilometer, een afstand die je in één dag kunt afleggen met een karavaan. Behalve goederen, zoals uiteraard de Chinese zijde, werden ook gewoontes, religies en innovaties uitgewisseld langs de route. Daardoor is Centraal-Azië nu een smeltkroes van culturen uit alle windstreken. In de religie, taal en keuken zie je invloeden van Rusland, Turkije, Perzië en China.

De Zijderoute raakte in verval toen de zeevaart wind in de zeilen kreeg. Afgelopen decennia waren de routes over land vooral interessant voor toeristen en drugs-smokkelaars. Sinds 2013 probeert China de oude glorie te herstellen met het megalomane One Belt, One Road (OBOR) project, dat als ultiem doel heeft om Eurazië in economisch opzicht sterker te maken dan de Trans-Atlantische zone. En dat gaat lukken. Elk jaar investeert China meer dan honderd miljard in haar buurlanden.

Dankzij het OBOR project heeft de vijfhonderd kilometer lange autoweg van Bishkent naar de Chinese grens nu prachtig egaal asfalt. Vandaag rijden we een stuk over deze gloednieuwe Zijderoute, op weg van Issyk Kul naar het Song Kul, het bergmeer waar we zullen overnachten. We gaan slapen in een 'Yurt Camp', een hotel van de bekende ronde tenten, aan de oever van het meer. De yurts staan in een enorme vlakte vol Edelweiss, met aan één kant het koude bergmeer en overal om ons heen aan de horizon bergtoppen, soms met eeuwige sneeuw.

Zodra we onze rugzakken hebben neergezet in de yurt, lopen we naar het meer. We wandelen langs de kuddes met geitjes, paarden en koeien. Aan de oever van het water is een twee meter breed kiezelstrand, waar we even gaan zitten. We nemen een duik in het 15 graden koude water en lopen dan weer terug. Vlakbij zit een groep van negen lokale vrouwen, gekleed in bordeaux-rode gewaden met dito hoofddoek, op het gras bij het water. We groeten elkaar en ze moeten hard om ons lachen. De gouden tanden glinsteren in de namiddagzon.