Nomaden bij het Warme Meer

7 augustus 2017 - Bokonbayevo, Kirgizië

Vandaag rijden we over een geasfalteerde weg - wat een luxe - van de stad Karakol naar het dorp Bokonbajevo.

Al vrij snel na vertrek verlaten we de hoofdweg voor een uitstap naar de Jeti-Ögüz, de Zeven Stieren, een natuurpark genoemd naar een enorme rotspartij met ongeveer zeven, eigenlijk meer, grote bulten. We rijden weer over een onverharde weg, door het dal van de Zeven Stieren rivier. Een keer of vijf moeten we de wilde rivier oversteken via een bruggetje van boomstammen met wat dikke planken erop gespijkerd. Aan het einde van de weg door het dal ligt een enorm grasveld met een paar yurts, waar vooral lokale toeristen enkele dagen komen chillen en grillen. Na een tijdje rijden we weer terug over de vijf bruggetjes naar de hoofdweg.

Een uur later zien we eindelijk het Issyk Kul, een bergmeer van ongeveer 60 bij 180 kilometer. Dit bergmeer bevriest nooit, maar dat heeft meer te maken met het zoutgehalte dan met de temperatuur. De naam Issyk Kul, Kyrgizisch voor Warm Meer, is dus niet zo goed gekozen.

Een paar kilometer van het meer ligt de Skazka Kanon, de Sprookjeskloof. Zoals voor elk natuurgebied moeten we bij een houten hok entree betalen, alvorens de slagboom omhoog gaat. We geven een lift aan een jong stel uit Luik, dat met hun stalen ros voor onbepaalde tijd op reis is. In Kyrgizië rijden opvallend veel fietsers op wereldreis, we hebben er al zeker twintig gezien in twee dagen. De zijderoute langs het Issyk Kul is al eeuwen populair, omdat de meer noordelijke of zuidelijke routes langs hooggebergte en woestijnen voeren. In Nederland is "hoog en droog" iets positiefs, maar in Centraal-Azië ligt dat iets genuanceerder.

Aan een vrijwel verlaten strand gaan we even zwemmen in Issyk Kul. Het water is glashelder en rond de twintig graden, dus lekker fris vergeleken met de buitenlucht. We picknicken onder een kleine boom, met uitzicht op het water en de bergen in het noorden. Achter ons liggen de besneeuwde toppen van het Tien Shan gebergte, een uitloper van de Himalaya, met uitschieters tot boven de zeven kilometer. De helft van Kirgizië ligt boven de drieduizend meter.

We eten manti in de yurt naast onze 'home stay'. Andrej laat Youtube filmpjes zien van de World Nomad Olympics, die aan het Issy Kul zijn gehouden. Tijdens de spelen worden alleen typisch Centraal-Aziatische sporten beoefend, zoals 'pak het meisje', een soort tikkertje te paard gebaseerd op de traditie om een aanstaande bruid te ontvoeren, en natuurlijk kok-boru, een spel waarbij twee teams van vijf paardrijders een schapenkarkas moeten optillen en in een ronde lemen bak mikken. Misschien komen we in 2018 naar de derde editie kijken. Wie weet...

Foto’s

5 Reacties

  1. Fred:
    8 augustus 2017
    Ik wilde even wat meer van kok-boru weten, want dat sprak mij wel aan en dit is wat Wikipedia er van zegt:
    Buzkashi (Nederlands: geittrekken) is een eeuwenoude Centraal-Aziatische volkssport die voortvloeide uit de traditionele jacht op berggeiten. De sport wordt met name door inwoners van Afghanistan gespeeld.

    Tijdens de wedstrijden worstelen acrobatische ruiters op snelle paarden om het karkas van een geit te bemachtigen en voor de voeten van de scheidsrechter te werpen. Het is een nogal ruwe man-tegen-man sport. Het terrein is niet duidelijk afgebakend. Ook het aantal deelnemers en de duur van het spel kunnen variëren; tot wel duizend ruiters en meerdere dagen. Het winnen van de wedstrijd levert grote eer en een kostbare prijs op, bijvoorbeeld een duur paard.

    In Kirgizië is dit een nationale sport onder de naam Kok-boru of ook Ulak Tartisch. Deze namen worden ook gebruikt voor het ruiterspel in Kazachstan, Tadzjikistan en Oezbekistan. In Mongolië wordt een variant van het spel gespeeld onder de naam 'kokpar'.
  2. Fred:
    8 augustus 2017
    Mooie foto's van het landschap van Kyrgizië, dat mij duidelijk meer aanspreek dan Kazachstan.
  3. Richard F.W. Kessels:
    9 augustus 2017
    Misschien is kok-boru iets voor de afsluiting van het parlementaire jaar op het Binnenhof met na afloop geroosterd geitenkarkas voor kamerleden en regering. Lekker schrapen en afkluiven tot op het bot.
    Wat een ruig landschap.
  4. Yvonne en Hidde:
    9 augustus 2017
    Dank Fred, voor de extra info! Lijkt me leuk om een Geittrekvereniging op te richten in Nederland. Misschien na de afsluiting van het Parlementaire jaar... De natuur in Kirgizië vinden wij ook mooier dan in Kazachstan!
  5. Alie en Emiel:
    12 augustus 2017
    Lieve Yvonne en Hidde,
    Hartelijke dank, dat jullie ons deelgenoot lieten worden van jullie schitterende reisverhalen voorzien van nog mooiere foto's. We zijn er vanmorgen bij de koffie er eens goed voor gaan zitten.
    Vraagje: Is Hidde tot de Islam bekeerd? Die hoofddoek stond hem wel!