Hulde aan de helden

Om tien uur schrikken we wakker van het alarm op m'n mobiel. Waar zijn we... in Kiev! Snel ontbijten en dan met een taxibus naar het Europaplein, in het centrum van de stad. Mooie verrassing om hier terug te zijn, na een jaar of vijf. Tijdens ons laatste bezoek werd nog gedemonstreerd voor de vrijlating van mevrouw Tymoshenko; de "revolutie van de waardigheid" (Революція гідності) hing toen al zwaar in de lucht.

In november 2013 begonnen massale protesten, toen de regering van Viktor Janoekowitsj het Associatieverdrag met Europa afwees, en deze opstand hield aan tot de president naar Moskou moest vluchten. Nu wordt hij hier gezocht voor landverraad. Ik kan me herinneren dat we op TV zagen hoe zwartgeblakerd het Maidan Plein was, alsof het onder handen was genomen door een kudde wilde Feyenoord supporters. Alleen een monument met foto's van de honderd dodelijke slachtoffers herinnert nog aan die strijd. Ruim drie jaar later ziet alles er weer uit zoals je zou verwachten van een hoofdstad in deze regio. Brede boulevards met vrolijk geverfde neoclassicistische paleizen en kathedralen, hemelsblauw met gouden uien, in een zee van verkruimelende grijze sovjetbouw. Je merkt niet dat het land nu in oorlog is.

We wandelen omhoog naar de Andrejewski kathedraal en weer omlaag langs de gelijknamige straat, over de kinderhoofdjes en langs stalletjes met souvenirs en antiek, waaronder veel spullen met een hakenkruis of een hamer en sikkel. Yvonne koopt drie katoenen shirts met typisch Oekraïens borduurwerk. Ze verkopen ook T-Shirts met de afbeelding van een stoere Kozak en de woorden "Героям слава", wat zoveel betekent als "hulde aan de helden", een slogan die nu al een eeuw wordt gebruikt door Oekraïnse nationalisten in hun strijd voor onafhankelijkheid.

We gaan lunchen bij Georgisch restaurant Dzhon Dzholi. Heerlijk eten, vooral de khinkali, deegbuidels gevuld met bouillon en vlees, en de khatsjapoeri, plat brood dat is gebakken met een vulling van onder andere kaas. Met een taxi rijden we snel terug naar ons hotel, waar een andere taxi klaar staat voor de rit naar de luchthaven. Daar blijkt dat onze vlucht naar Warschau drie uur vertraging heeft. We zijn niet eens meer verrast. Ook de vlucht van Warschau naar Astana heeft vertraging, dit keer "slechts" twee uur.

's Ochtends om half elf lokale tijd, ongeveer 46 uur na vertrek van huis, arriveren we in Astana. Het is gelukt!