Instortingsgevaar

4 november 2019 - Belfast, Verenigd Koninkrijk

Het ontbijt is een full fry. Dat is niet een gebakken ei, maar een complete maaltijd van lauwe bonen in tomatensaus, gebakken spek, worstjes, een aardappelpannenkoekje en toast. En uiteraard een gebakken ei. Deze gezonde maaltijd zouden we in Nederland een English breakfast noemen, maar als je dat hier doet worden je knieschijven scrambled eggs.

Rond negen uur, na een van de vele bochten in de Causeway Coastal Road, houden we plotseling onze adem in. We staan in de morgendauw van groen grasland, dat vlak bij ons van een klif omlaag stort. Op een enorm blok zwart basalt met steile wanden, hoog boven de schuimende oceaan, steekt het skelet van een kasteel af tegen de heldere hemel. Een aantal forse kraaien draait rondjes boven ingestorte hoektorens. Ierser dan dit wordt het niet. Dunluce Castle!

Dunluce Castle is rond 1500 gebouwd en viel reeds na enkele decennia in handen van de Schot Sorley 'Boy' MacDonnell, die zijn manschappen in manden langs de rotswand omhoog liet hijsen. Een paar generaties later verliet de clan het kasteel weer, volgens de overlevering nadat de keuken tijdens een oktoberstorm van de klif tuimelde, inclusief zeven bedienden en een goed diner. Waarschijnlijk behoort dit verhaal tot de whiskey-doordrenkte Ierse sagen en legendes, maar een feit is dat het kasteel in verval raakte.

In de stad Derry, door de Britten abusievelijk Londonderry genoemd, bezoeken we de Guildhall voor een interessante tentoonstelling over de Ulster kolonie. Vierhonderd jaar geleden gaf de Koning van Engeland opdracht het noorden van Ierland te verdelen over de twaalf gildes van Londen, met als bijbehorende opdracht om het eiland te koloniseren en te bekeren tot Majesteits favoriete religie. Het resultaat is vier eeuwen strijd. Niet zo mooi, Koning van Engeland.

Om één uur vertrekt vanaf de Guildhall een rondleiding over de Battle of the Bogside, die vanaf 1969 werd uitgevochten tussen straatarme Ierse arbeiders en Britse overheersers. Onder leiding van de gids wandelen we met een Amerikaans echtpaar naar de plek van de Bogside Massacre. Op Bloody Sunday 30 januari 1972 liepen duizenden demonstranten van de wijk Creggan in de richting van de Guildhall, toen ze plotseling vanaf meerdere kanten onder vuur werden genomen door sluipschutters. Britse paramilitairen doodden veertien ongewapende Ieren, waarvan vijf jongens van zeventien jaar. Onze gids was zo'n twaalf jaar toen deze tragedie plaatsvond, dus hij kan het zich nog heel goed herinneren. Het is onwerkelijk om op de exacte plek te zijn waar de groene Ierse vlag rood kleurde van het bloed.

Halverwege de wandeling gaan de Amerikanen er als een haas vandoor, naar eigen zeggen omdat ze dachten dat de rondleiding over de eeuwenoude stadsmuur van Derry zou gaan. Ze laten anderhalve Pond achter bij de verbaasde gids. "What was that, guys? Maybe they did not like my joke about Trump?" We moeten er hard om lachen.

Terwijl we staan te praten bij een muur met de tekst You are now entering Free Derry parkeert een auto naast ons op de stoep. "Vreemde plek om je auto te parkeren," zeg ik. "Misschien zijn het geheim agenten," antwoordt de gids, en hij kijkt even naar het nummerbord.

Zeven maanden geleden werd de veelbelovende journaliste Kyra McKee hier vlakbij doodgeschoten, omdat ze tijdens huiszoekingen te dicht bij een politie-auto stond. De dader wordt gezocht onder een extremistische splintergroep. De gids is bezorgd dat de situatie uit evenwicht wordt gebracht door dit soort incidenten, en door de Brexit.

Na een kleine lunch in Derry rijden we 's middags terug naar de luchthaven van Belfast. We logeren aan het einde van de landingsbaan in een gezellig hotel, waar we dineren bij de open haard. Maandagochtend vliegen we weer naar Amsterdam, na een paar interessante dagen!

Foto’s

1 Reactie

  1. Fred:
    4 november 2019
    Toch leuk, dat je weer een paar Trump-vazallen hebt ontmoet, die ervaringen wilden opdoen voor de bouw van de muur bij Mexico. Slaap je wel ontspannen in zo'n hotel bij een landingsbaan?