Luxe in Lucca

Aan de Italiaanse westkust, iets zuidelijker dan Florence, ligt badplaats Vada. Omdat hier veel campings zijn te vinden, waarvan er vast wel eentje open is, wordt dit onze volgende bestemming.

Als we de grote stad nét achter ons hebben gelaten, zien we een bordje met de plaats Vinci en iets over een museum. Ineens valt het kwartje... dus we nemen de kleine weg naar het dorp waar Leonardo da Vinci is geboren en getogen. Iets later bezoeken we twee van de drie musea in het dorp, met replica's van de ingewikkelde machines die Leonardo heeft bedacht, zoals een automatische bladgoudmachine en een enorme hijskraan met twee armen.

We wandelen een rondje door Vinci en rijden naar het geboortehuis van het genie, een paar haarspeldbochten verderop. Vanaf het huis heb je een mooi uitzicht over de vallei met olijfbomen, die misschien wel even oud zijn als het huis zelf. Vorig jaar was de sterfdag van Leonardo precies vijf eeuwen geleden.

De eerste camping die we in Vada bekijken is Tripesce, een enorm schaakbord van kampeervakken met overkapping van bamboe, waardoor het geheel doet denken aan een dagmarkt in Kazachstan. Gelukkig oogt Camping Molino a Fuoco een stuk vriendelijker. De meest plekken liggen in de schaduw van hoge dennebomen, maar er is ook nog een plekje in de zon. Als we zijn geïnstalleerd, wandelen we naar het kiezelstrand om de ondergaande zon te bewonderen. Een paar bomen langs het paadje zijn omgewaaid tijdens het recente noodweer.

De volgende dag, op zondag, rijden we weer landinwaarts. Als we uitstappen bij het stadje Volterra is het dermate fris, ik schat een graad of tien, dat we een dikke jas aantrekken. We beklimmen de treden langs de dikke stadsmuur en lopen een rondje langs de winkels met huisvlijt van albast, een zacht soort marmer. Vervolgens lunchen we in een ander prachtig dorp, San Gimigiano, gelegen op een bergtop met haarspeldbochten en vooral bekend van de hoge, vierkante torens, waarvan er ooit meer dan zeventig waren en nu maar veertien - nog altijd genoeg voor een plekje op de World Heritage List. In de stad hangt de zondagse geur van stoofvlees en wierook.

Vanaf de bergstadjes rijden we in noordelijke richting naar de stad Lucca, waar goede herinneringen liggen van een vrolijk weekend met An en Twan. Als verrassing voor de verjaardag van Twan hadden we ons vermomd opgesteld in de salon van het hotel, compleet met hoed, pruik en plaksnor, maar desondanks had de feestneus in kwestie ons in één seconde door.

Rondom Lucca zijn geen campings beschikbaar, dus we besluiten een hotel te nemen. Dat wordt Hotel Celide, gelegen op honderd meter van de oostelijke stadspoort en voorzien van een parkeerplaats waar Max veilig kan staan. Op de keurige kamer valt het ons ineens op dat we zelf niet zo keurig meer zijn, met onze campingkloffies en muggenbulten. We knappen onszelf een beetje op en gaan uit eten in de oude stad. We belanden in Il Oglio, een prima keuze.

Een rustige maandag in Lucca. Het oude centrum heeft een doorsnee van een paar kilometer en wordt van west naar oost verbonden door een aantal lange hoofdaders, met daartussen een doolhof van kleine straatjes die net iets breder blijken te zijn dan de bus uit Livorno.

Bij het kleine Piazza Cittadella ligt het geboortehuis van de componist Giacomo Puccini, bekend van opera's zoals La Bohème en Tosca. In het museum vind je de Steinway van de meester, kostuums, originele partituren en ansichtkaarten van zijn reizen naar exotische oorden, van Alexandrië tot Buenos Aires. De première van Madame Butterfly was in het theater tegenover het restaurant van gisteravond, in aanwezigheid van de componist en... voorzien van echte elektrische verlichting. Na het bezoek aan het museum zit de hele middag de aria 'O mio babbino caro' (O mijn lieve papaatje) in mijn hoofd.

Vanaf de westelijke San Donato poort wandelen we over de brede stadswal, die we na een kilometer weer verlaten voor de Piazza dell'Anfiteatro. Het oude Romeinse amfitheater is al eeuwen geleden vervangen door huizen, maar de vorm is behouden, waardoor er nu een ovalen plein ligt met allemaal terrasjes. Een ideale plek om ansichtkaarten te schrijven bij een late lunch. De rest van de dag leveren we geen top-prestaties meer.