Elegant, mysterieus en een tikje gevaarlijk

26 februari 2022 - Buenos Aires, Argentinië

"Perón is het hart, de ziel, het gevoel en de realiteit van het Argentijnse volk. Iedereen weet dat er in onze beweging maar één man is met een eigen bron van licht waarmee wij ons allemaal voeden. Dat is Perón!" 

Eva Duarte, 1951


Om Argentinië wat beter te begrijpen, bezoeken we Museo Evita, over het korte en bewogen leven van Eva 'Evita' Duarte. Het verhaal van Evita doet sterk denken aan het sprookje over Prinses Diana. Een aantrekkelijk en armlastig meisje wordt uit het slijk getrokken door een machtige man met een uniform vol glimmende medailles, maar ondanks haar paleizen en mooie jurken is ze altijd 'heel gewoon gebleven' en komt ze op voor de verdrukten der aarde, waardoor ze ongekend populair wordt. En dan gaat ze ineens dood.

Evita Perón museum

Het musical-waardige verhaal over Evita heeft gelukkig ook een paar Zuid-Amerikaanse rafelrandjes, die het iets interessanter maken. Om te beginnen was haar man niet een Britse vaatdoek, zoals die van Diana, maar een heetgebakerd haantje in de traditie van de caudillos, doorgedraaide generaals die in de negentiende eeuw de Spanjaarden verjoegen en zelf met hun narcistische kadetjes op de troon gingen zitten. Juan Perón bedacht in diezelfde stijl het peronisme, een onduidelijke combinatie van socialisme, nationalisme en persoonsverheerlijking.

Zwaaiend naar haar volk

Hoewel Evita zich hard maakte voor de emancipatie van de vrouw - denk aan de invoering van het volledige kiesrecht - heeft ze zich altijd volledig onderworpen aan haar messias, en het Argentijnse volk opgeroepen om dat ook te doen. Was dat uit liefde, of om hun imperium te versterken? En wist ze dat haar geliefde wederhelft de kritische pers verbood, tegenstanders liet vermoorden en Duitse nazi's welkom heette?

Zeventig jaar na dato is Evita vooral een stijl-icoon. In de hippe wijk Palermo Viejo duikt overal haar gezicht op, verwerkt in muurschilderingen, jurken en foto's - je ziet haar hoofd hier even vaak als dat van Frida Kahlo in Europa. We wandelen een paar uur door de brede lanen, onder mooie bomen en langs vrolijk gekleurde negentiende eeuwse huisjes. Buenos Aires is elegant, mysterieus en een tikje gevaarlijk, net als Evita. Een cocktail van Havana en Berlijn, met veel rum en espresso.

Wisseling van de wacht

Vanaf het balkon van het Casa Rosada, het oud-roze geverfde parlementsgebouw, sprak Evita 1951 tegen een paar miljoen Argentijnen die waren toegestroomd op het Plaza de Mayo. Op zaterdag om tien uur 's ochtends is het plein leeg, behalve vijf rondstappende tinnen soldaatjes die de wacht komen aflossen. Helaas worden er momenteel geen rondleidingen gegeven in het Roze Huis, dus we gaan naar het kleine museum achter het gebouw, dat helemaal niets te maken heeft met het parlement, behalve dat er een grote, zwarte cadillac staat die in 1955 van el generalisimo zou zijn geweest. In datzelfde jaar werd Perón het land uitgegooid door de volgende militaire junta, nadat hij zich op zestigjarige leeftijd had vergrepen aan een veertienjarig meisje. Evita was toen al drie jaar dood.

Vanaf het parlementsgebouw wandelen we langs de Florída, een sfeerloze winkelstraat, waar we tientallen keren worden aangesproken door geldwisselaars. Eén van de hosselaars toont ons een website die elke dag de 'officiële' wisselkoers berekent voor de zwarte dollar, die hier dólar blue heet. Voor WO I waren de Argentijnen net zo welvarend als de Fransen en de Duitsers, dat zie je bijvoorbeeld aan de mooie neclassicistische en art deco hotels uit die tijd; nu presteert Argentinië als een zwak Balkan-land. Economen bestuderen al jaren hoe de Argentijnen dat voor elkaar hebben gekregen...

In Recoleta merk je weinig van honderd jaar wanbeleid. Het is weekend, dus de geel verlichte terrassen en stampende clubs zijn nog drukker dan normaal. Om de hoek staan een paar honderd jonge mensen te dansen en mee te zingen met een bandje. Tegenover de muur van de begraafplaats viert Buenos Aires het leven.

Foto’s

1 Reactie

  1. Richard F.W. Kessels:
    1 maart 2022
    Toch weer het een en ander bijgeleerd over de familie Peron